Hydropolis. Uciekaj – wizjonerska podwodna cywilizacja

Hydropolis. Uciekaj to pierwszy tom trylogii, opowiadający rzeczywistość podwodnej cywilizacji. Głównym bohaterem, narratorem oraz naszym przewodnikiem po Hydropolis jest jedenastoletni Leonard, zwany Elkiem. Mieszkaniec Drugiej Kolonii Podwodnej. Kolonia, w której mieszka Elek to bąbel dziecinny, w którym najmłodsi spędzają dzieciństwo oraz uczą się zasad bezpieczeństwa. Już od pierwszych chwil czuć, że robi minę do „złej” gry i nie do końca akceptuje świat w jakim przyszło mu żyć. Świat pełen reguł, zakazów oraz zwyczajów, bez których cywilizacja nie mogłaby istnieć. Praw, które mają gwarantować bezpieczeństwo całej społeczności.

Czytając faktycznie wkraczamy do zupełnie innego świata. Do miejsca, w którym mieszka się w bąblach mieszkalnych, gdzie różne modele rodziny są w pełni akceptowane. A w Dzień Przeprowadzki w określonym wieku trzeba bez sprzeciwu przenieść się do innej, wyznaczonej kolonii. Najistotniejszą rolę w społeczności pełnią inżynierowie, a rozrywką jest gra w oxy prowadzona w specjalnej sferze. „Wszyscy dla Wszystkich” brzmi tam powitanie. Czy opisane Hydropolis wydaje się wam fascynujące?

Codzienność Hydropolis oraz Dzień Przeprowadzki

Nasz bohater Elek podkochuje się w Virginii, koleżance która tak jak on gra w popularne oxy. Ukrywa młodzieńcze uczucie, choć jako czytelnicy zostajemy wtajemniczeni w jego zauroczenie. Elek ma starszą siostrę oraz dwie mamy: Betty oraz Lizy, która jest inżynierem. W zbliżający się właśnie Dzień Przeprowadzki, Elek ma spotkać się ze swoją siostrą Alą, która trzy lata temu jako 13 – latka została wysłana do innej kolonii Tam miała dorosnąć oraz zdobywać nowe doświadczenia. Takie są zasady. Teraz jako 15 – latka powraca by stworzyć wrażenie pozytywności tej wymuszonej zmiany, jak również pocieszyć grupę dzieci, które mają ruszyć w nieznane.

Krótkie spotkanie z siostrą sprawia, że w głowie chłopca, narastają wątpliwości. „Wszystko tutaj to ściemy. Nie wolno wierzyć w nic nikomu” zdaje się mówić szyfrem Ala. Ale co to oznacza? – zastanawia się chłopiec. Jak znaleść drogę do wolności? Czy istnieje życie na powierzchni oceanu?

Nieszczęśliwy wypadek

Wkrótce przy okazji treningu oxy dochodzi do nieszczęśliwego wypadku. Jak wyjawia Elek „Wydaje mi się, że to wtedy zacząłem nienawidzieć wszystkiego i wszystkich”. I choć w końcu otrząsa się z doświadczonej tragedii, pytań przybywa. Wszystko zmierza ku nieuniknionemu.

Oficjalna teoria inżynierów Hydropolis głosi, że cywilizacja ludzi na lądzie (czyli nasza) wyginęła po dwóch wcześniejszych kataklizmach. Było to około trzystu lat wstecz. Zapisów z owego czasu jest niewiele. Jaka jest jednak prawda? Czy Elek spróbuje ją wyjaśnić?

Wiele ciekawych oraz przemyślanych niuansów znajdziecie w książce: wygląd bąbelka mieszkaniowego, korytarze czy śluzy. Zamysł, że nieposłuszne dzieci wysłane są do strefy kontroli wydał mi się okrutny. Cała zresztą Hydropolis w dążeniu do przetrwania wydaje się być „okrutna”.

W czasie lektury towarzyszyliśmy nastoletnim rozmyślaniom Elka. Obserwowaliśmy jego walkę wewnętrzną, niezgodę na to co jest, ale również bezradność. Momentami było zabawnie. Chłopiec jak wszystkie dzieci podwodnej cywilizacji musiał szybko dorastać.

Ciekawe jak potoczą się dalsze losy Elka, również losy całej podwodnej społeczności. Hydropolis to doskonała książka z nurtu science fiction dla dzieci. Czekamy na kolejny tom, który odsłoni nieco więcej tajemnicy.

Polecam również książki związane z wodą oraz oceanem wyobraźni. Dla starszych czytelników Poławiaczka pereł. Legenda o źrenicy oka oraz dla młodszych Zielona łódź podwodna Przedziadka.

Hydropolis. Uciekaj, Zygmunt Miłoszewski, wydawnictwo W.A.B. , 192 strony, wiek

Posłuchajcie rozmowy z autorem Zygmuntem Miłoszewskim na stronie http://www.uciekajzhydropolis.pl