
Tylko gdy pada deszcz | Recenzja książki dla młodzieży
Tylko gdy pada deszcz to niesamowita historia dla nastolatków, o tym jak być sobą. To powieść niesłychanie emocjonalna, angażująca i nieprzewidywalna do ostatniej stronicy. Pełna niuansów, porusza sprawy ważne dla młodych ludzi. Rodzina i relacje z bliskimi, rówieśnicy oraz szkolna codzienność, pierwsze młodzieńcze zauroczenia to najważniejsze elementy, które tworzą rzeczywistość młodych ludzi, bohaterów Zuzy oraz Kuby. Realia codziennego życia oraz emocje, w których dorastają młodzi ludzie wpływają na to jakimi dorosłymi staną się w przyszłości.
Powieść Tylko gdy pada deszcz łączy w sobie wiele wątków. Zarówno tych szalonych i radosnych jak również tych trudnych związanych z chorobą, porzuceniem, brakiem czasu czy pieniędzy. Bohaterzy niemal z życia wzięci uwikłani są swoje sprawy. Prozaiczny świat dorosłych zderza się ze spontanicznym, pełnym ciekawości i ufności światem młodych ludzi. Ten obraz sprawia, że książka zaciekawi zarówno młodzież jak i rodziców.
Książka napisana jest z perspektywy dwójki głównych bohaterów, Zuzy oraz Kuby. Naprzemian obserwujemy toczącą się historię z punktu wiedzenia dziewczyny i chłopaka. Daje to ciekawy efekt. Widźmy zupełnie odmienny obraz świata, co wynika nie tylko z płci, okoliczności i odmienności charakterów ale również sytuacji społecznej, finansowej bohaterów. Absolutnie interesujące doświadczenie.

Tylko gdy pada deszcz
Zuza mieszka z mamą. Tata jest niemal nieboczny w jej życiu. Finansowo są raczej pod niż nad kreską. Dzielą malutkie mieszkanie, ale obie wydają są być szczęśliwe. Zuza ma swoje pasje i pochłonięta jest szkołą, a wolne chwile wypełnia jej czas spędzany z przyjaciółką Luśką. Mama robi co może, aby zapewnić im byt i choć ceni sobie wolność, to czuje się samotna i szuka miłości. Wydaje się, że jest dobrze, choć mogłoby być lepiej.
Kuba mieszka z chorą na raka mamą. Opiekuje się nią. Jak na swój wiek jest nad wyraz odpowiedzialny. Dzięki zamożności taty chodzi do prywatnej szkoły i nie wie, co to brak pieniędzy. Duże kieszonkowe nie stanowi problemu. Z drugiej strony Kuba ma za złe tacie rozstanie z mamą. Ojciec wiąże się z Martą, a on – dzięko nie jest wtajemniczony w połowy rozpadu związku rodziców. W tej „nowej” relacji Kuba zyskuje jednak bliskość z malutką córką Marty, Karolinką. To ona jest dla chłopaka radością w trudnych chwilach, których nie zabraknie. Wkrótce los sprawia, że ojciec Kuby poznaje mamę Zuzy. W tym momencie tak naprawdę zaczyna się ta opowieść.

Młodzieńcza czy prawdziwa miłość – oto jest pytanie?
Mama Zuzy zaczyna nowe życie u boku taty Kuby. Elegancie mieszkanie jest nowością dla Zuzy, która musi również zmienić szkołę. Wszystko wydaje się nowe, inne i trudne, ale też ekscytujące. Zuza to taka dziewczyna, która stara się czerpać z tego co stawią przed nią życie. W tym samym czasie mocno chora mama Kuby idzie do szpitala wskutek czego nastolatek musi zamieszkać z ojcem.
Szybko okazuje się, że uczucie nie zna dnia i godziny. Między Zuzą i Kubą iskrzy. Wielokrotnie i z rozsądku przygaszają to, co rodzi się między nimi. A huśtawce nastrojów i uczuć towarzyszy cały zestaw życiowych zdarzeń. W tej opowieści zaskoczy czytelników nie jedno. Bohaterzy okażą się inni niż wydają się być na pierwszy rzut oka, a wydarzenia potoczą się zupełnie dziwnymi torami. Jak w życiu.

Młodość ma swoje prawa
Tylko gdy pada deszcz daje młodym czytelnikom jasne przesłanie, o tym że mają prawo do swoich wyborów, poglądów, tożsamości, eksperymentów. Jednocześnie autorka zwraca uwagę na zachowanie granic, bezpieczeństwo, szacunek wobec rodziny. Każdy z nas i na każdym etapie życia, ma prawo do wyborów i przeżycia życia w zgodzie ze sobą.
Mam wrażenie, że silniejszą postacią w tej opowieści jest Zuza, choć i Kuba odnajduje swoją ścieżkę. Czy jednak ich uczucie okaże się na tyle silne, że przetrwa życiowe zawieruchy? Jak potoczą się losy dorosłych bohaterów? Czy tajemnica, którą pozna Kuba zmieni jego życie? Tak wiele wielkich pytań, czeka na odkrycie. Lektura Tylko gdy pada deszcze będzie wielką przygodą dla młodych ludzi, jestem o tym przekonana.

Tylko gdy pada deszcz to wznowienie powieści znakomitej pisarki Joanny Jagiełło. Jak mało kto potrafi zajmująco pisać o problemach dorastających młodych ludzi, również w kontekście problemów dorosłych, których nie brakuje.
Książka zaskoczyła mnie pozytywnie również językowo. W tekście nie znajdziecie młodzieżowego slangu, charakterystycznych powiedzonek, których dorośli nie rozumieją czy dosadnych słów, a mimo to czytelnik przenosi się do ekspresyjnego energicznego świata młodych ludzi.
To znakomita lektura, która wciągnie młodzież, zarówno dziewczyny jak i chłopcy mają tu swojego bohatera. Ani Zuza ani Kuba nie jest jednowymiarową przesłodzoną postacią, ale pełnym sprzeczności, oczekiwań i marzeń młodym człowiekiem, z którym czytelnicy mogą się utożsamić i czerpać siłę. Gorąco polecam tę opowieść.
Tylko gdy pada deszcz, Joanna Jagiełło, wydawnictwo Literatura, 352 strony, wiek 14+

